Vergırifinhepıns

All-star hafta sonu için geri sayım başlamışken geçen sene smaç yarışmasında beklentilerin suya düşmesi cumartesi organizasyonunun çekiciliğini az da olsa azaltmıştı.NBA yönetimi bu negatif ortamı değiştirebilmek için yeni kozu Blake Griffin kartını açıyor.Gerçi Griffin’in bu organizasyonu ıskalaması da beklenemezdi.NBA kariyerinin başında ve daha şimdiden potalara çok da nazik davranmayacağı mesajı vermesi smaç yarışmasından uzak kalamayacağını gösteriyordu.Senelerdir Lebron’un katılmasını beklemekten,Nate Robinson’un şımardıkça şımaran tavırlarından ve Howard’a yapılan haksızlıklardan bıkmıştık.Özellikle Nate’in zıplama yeteneğine verilen puanlar ekran karşısında çıldırmamıza sebep oluyordu.Neyseki kurtulduk,artık “o” yok.Bu sene smaç yarışmasını ilginç kılan bir başka durumsa Griffin’in dışında iki uzun oyuncu;Serge İbaka ve JaVale McGee’nin de gecede boy gösterecek olması.Bu üç pota altı oyuncusunun yanında da şu günlerde sakat olan Millwaukee’nin genç guardı Brandon Jennings olacak.Griffin dururken başka birini favori göstermek edepsizlik olacağı için “sizce kim kazanır?” zımbırtılarına hiç girmiyorum ama Jennings’in kısa boyu,ona  avantaj sağlayabilir.Jüri koltuğunda oturanların kısa oyuncuların yerden fazla yükseliyor olmalarıyla ilgili  fetişistleri olduğunu düşünmeye başlayacağız yakında.Bu durumu Nate örneğinde birçok defa görmüş bulunduk maalesef.Öyle ki bu algıyı kırabilmek için 2009’da ‘superman’ Howard smacını yapmak için normal boyutlarından çok daha yüksekte bir pota getirtti ve smacı o potaya yaptı.Fazla sade olduğu için sıçrama numarası pek tutmadı ve herkes Howard’ın yerden ne kadar  fazla yükseldiğini kaçırmışa benziyordu.Jüri’nin Robinson’a olan bu pozitif(!) ayrımcılığı kabak tadı verdi.Geçen sene büyük ümitler taşıdığımız Shannon Brown’da hayal kırıklığı yaratınca smaç yarışması ‘bitse de gitsek’ programlarına döndü.Halbuki  2000’de Vince Carter-Steve Francis kapışması,Jason Richardson’ın birçokları ve benim için de tarihin en iyi smacı yaptığı an,daha da geriye gidersek ‘Air Jordan’ ünvanını taçlandırdığı serbest atış çizgisinden sıçrayan Michael’ın yüzündeki ifade,bu karelerin hepsi Slam Dunk  gecesini beklememizin en temel sebepleriydi.Nate Robinson ve Jüri,bu aklımızda kalan sahnelerin kredisini yedi 3 sene boyunca.Tek temennimiz Griffin ve saz ekibinin Slam Dunk gecesini hepimiz için unutulmaz kılmaları.Bu arada her ne kadar smaç şampiyonu ünvanı olmasa da Shawn Kemp’in kulaklarını çınlatmadan bitiremezdim.Bugün Griffin’in yaptıklarını hayranlıkla izleyenler Kemp’te ne tepki verirler tahmin etmek güç.Kemp’in smaçlarını basketbola ilgi duyan her bir canlıya şiddetle tavsiye ediyorum.